poetry - komen tot essentie
Wetenschap in relatie tot poëzie. Er ontstaat een spanning tussen beiden die zelden onberoerd laat. Een woord, een zin, een gedicht. Afbeeldingen van virussen en andere geometrische objecten. Maar ook abstracte beelden in relatie tot filosofische gedachten. Eigen woorden en woorden van anderen die de ziel raken precies in haar kern. Het kan gebeuren. Als het gebeurt, dan druk ik me uit.
'er zijn vragen en ergens tussen de vraagtekens val ik...' - Anje Claeys
Ik schrijf teksten en poëzie. Op die manier orden ik de dingen om me heen. Schrijven als remedie. Schrijven als vorm. Schrijven als ontspanning. Omdat het vanzelf gaat. Automatisch.
Copywriting voor anderen. Dagboekschrijven voor mezelf. Brieven voor vrienden. Als woorden komen schrijf ik ze neer. In poëzie ga ik op zoek naar de essentie van de dingen. Hoe minder woorden hoe beter. Haast altijd hangt er ook een beeld in mijn hoofd. Dat beeld zet ik soms over op een plaat om af te drukken. Met de drukpers.
De mix tussen woord en beeld kan op 2 manieren. Met de drukpers. Of via de computer waar programma's als photoshop en indesign dingen mogelijk maken die in mijn hoofd rondtollen. Ambachtelijk of digitaal. Of een mix van die 2.
Ik werk momenteel aan een boek. Scientific Poetry. Als het klaar is, vier ik feest.