Af en toe komen er mensen op je pad die je leven op zijn kop zetten. Je hérkent ze. Alsof je ze al kénde. van veel te lang geleden. Eindelijk. hier ben je weer. Hierop heb ik zolang gewacht. Men spreekt dan nogal eens over 'liefde op het eerste gezicht', 'coup de foudre', 'love at first sight'. Van bij de eerste ontmoeting wéét je het gewoon. dat dit 'anders' is. Bijzonder. Speciaal. De energie stroomt. Dit soort van ontmoetingen kleuren ons leven en strelen onze ziel. Het lijkt wel alsof je trilt op dezelfde golflengte. Alsof je samenvalt met de ander. Je ervaart een gevoel van 'thuiskomen'.

‘Ta rencontre avec les autres a pour objectif ta propre harmonie’ - Dugpa Rinpoche

Zielsverwanten. Ik kan erover meespreken. Net zoals iedereen, veronderstel ik. Zielsverwanten kunnen diverse 'vormen' aannemen. Het kan je kind zijn of één van je ouders, je broer of je zus. En natuurlijk ook je partner, je boezemvriend, je hartsvriendin. Je bevrucht mekaar. Je groeit en je bloeit door en van mekaar. Als je tenminste in mekaars spiegel kijkt. Je ziet jezelf scherper dan ooit tevoren. Je tovert het beste van jezelf naar boven. Met een beetje geluk word je zelfs verliefd op jezelf. Als dàt niet mooi is.

Maar het is niet allemaal rozegeur en maneschijn. Immers, zielsverwanten spiegelen ook mekaars schaduwkanten. Onverbiddelijk. Zielsverwanten dagen mekaar uit. Op alle niveaus. Het kan er heftig aan toe gaan. Maar als je weet dat dat nét de bedoeling is van dit soort van ontmoetingen dan is het ergens ook wel geruststellend. De enige bedoeling is immers om te groeien als mens en je eigen innerlijke harmonie en vrede te vinden. Het innerlijke huwelijk, wordt dat ook wel eens genoemd. Het creëren van een evenwichtige eenheid tussen je mannelijke en je vrouwelijke pool. Yin en yang in balans. Het premature symbiotische samenvallen kan dan verworden tot een volwaardige relatie waarin de twee-eenheid centraal staat. Emotioneel onafhankelijk van elkaar mekaar versterken. Het pad van symbiose naar synergie.

Het bereiken van balans is een streven, een voortdurend zoeken, in vraag stellen en vinden. Dus onderweg van A naar B, van symbiose naar synergie, zijn er heel wat tussenstappen, vooruit en ook achteruit. En soms vliegt de één vooruit terwijl de ander achteruit hinkelt. Of net andersom. En wat dan met de relatie? Opschorten? Even 'on hold' zetten? Of gewoon eens iets nieuws proberen? Het kan allemaal. Bovendien is er niets mis met symbiose. Met iemand kunnen en mogen versmelten kan heerlijk zijn. Verzinken en verdrinken in mekaar. Grenzen die vervagen. Waar stop jij en waar begin ik? Wat onderscheidt ons van mekaar? Dat opnieuw willen zien is een grote stap in het streven naar synergie. Op zoek gaan naar jezelf, los van de ander. Wie ben ik zonder jou? Wie werd ik dankzij jou? Wat bracht ons bij mekaar? Wat haalde ons uiteen? Wat brengt ons terug samen? 

In feite gaat het dus helemaal niet over een traject van A naar B -dat was slechts een misconceptie-, maar om een wisselwerking tussen die twee. A links. B rechts. Met daartussenin een dubbele pijl. Wederkerig. Zoals ik die ooit lang geleden leerde tekenen in de lessen scheikunde. Een dynamisch en dus levend evenwicht. Een heen en weer gaan van energie van A naar B en van B naar A. Misschien zelfs wel best weer te geven aan de hand van het symbool van yin en yang. A draagt een kern van B in zich. B een kern van A. In dat geval horen symbiose en synergie bij mekaar. Zijn ze onlosmakelijk met mekaar verbonden. Zijn ze even verweven als yin en yang. Is het een proces. Een levend zoeken aan de hand van de mensen en dingen die je pad kruisen. 

Net als alles is ook dit verhaal geen verhaal van OF maar één van EN.
Dualiteit bestaat niet.
Eindelijk vat ik het.
Dit was een moeilijke les.

Als je net zoals ik geïnteresseerd bent in het fenomeen zielsverwantschap dan kan je hieronder duiken in een bad van zielvolle woorden omtrent dit verschijnsel. Theorieën, filosofieën, citaten, films, lyrics,... Er is heel wat te vinden op het internet. Ik sprokkel het voor jou bij mekaar. Gewoon omdat het me intrigeert. Als mens én ook als wetenschapper.

Vergezocht of niet? In accordantie of dissonantie met je eigen ervaringen? Aan jou om het af te wegen, aan en in te voelen. Zielvolle woorden die je ziel strelen. Vervullen. Vol maken. Helen. Woorden die je hart verwarmen. Je wezen kleuren. Glans toevoegen aan je leven.

Mijn insteek? Al van jongsafaan voel ik vanop kilometers afstand welke mensen mijn leven op een 'speciale' manier zullen kleuren. Welke mensen écht bij me horen. Het lijkt wel of ik een soort van antenne heb waarmee ik mensen 'herken'. Alsof ik ze al kende. Van veel te lang geleden. Een soort van déjà-vu maar dan op een dieper niveau. Misschien begrijp je wel wat ik bedoel. Dàn is déze pagina écht iets voor jou.

Ik zou zeggen, laat het gewoon gebeuren. Lees, luister en leef je leven.
 

Facetten

Een citaat van John Welwood uit zijn boek 'Liefde geven, liefde ontvangen'.
'Elke ziel heeft zijn eigen juweelachtige karakter met vele facetten, zijn eigen 'zoheid'. Zelfs al kan niemand dit 'specifieke iets' onder woorden, het is waarom mensen van je houden als ze van je houden.'

En ook Michel de Montaigne zegt iets gelijkaardigs.
'Als ik zou moeten zeggen waarom ik van hem hield, dan weet ik daarop geen antwoord dan slechts dit ene: omdat hij het was, omdat ik het was.'


Ziel

'Het is niet de bedoeling dat we de ziel begrijpen. De enige manier om op een zielvolle manier te begrijpen is ons voorstellingen te maken en toe te kijken hoe structuren vorm krijgen naarmate onze liefde en gehechtheid zich verdiepen. Op het niveau van de ziel houdt begrijpen in dat we ons laten grijpen, dat we steeds verder doordringen tot de kern van wat het ook is dat onze ziel heeft gegrepen. En een van de manieren om zover te komen is dat we de hartstocht of preoccupatie van dit moment naar de oppervlakte laten komen -dat we ons erdoor laten grijpen, zodat het ons duidelijk kan maken wat het is.'
Thomas Moore


Vrienden

Een citaat van op mijn dagkalender van Ann Wilson Schaef...
'Alleen onze vrienden kunnen ons met liefde voorhouden wat we hebben gezegd en gedaan. We hebben allemaal ware vrienden nodig.'

En de uitleg erbij...
'De Chinese wijsgeer en pedagoog Confucius onderscheidde drie soorten vrienden: vrienden bij wie je je hart kunt uitstorten en met wie je over persoonlijke dingen van gedachten kunt wisselen, intellectuele vrienden met wie je over wetenschap, politiek of literatuur kunt praten en wereldwijze vrienden die je precies kunnen vertellen waar Abraham de mosterd vandaan haalt. Hoewel zulke vriendschappen vaak door elkaar heen lopen, kende hij aan vriendschappen van de eerste catergorie de grootste waarde toe. Het zijn deze vrienden die je een spiegel voorhouden en je helpen wat meer oog te krijgen voor je blinde vlekken en eigenaardigheden. Dat het gevaar van heftige botsingen juist met hen altijd op de loer ligt, spreekt bijna vanzelf; datgene waar ware vrienden je op wijzen, is vaak het laatste waarop je gewezen wilt worden. Toch moet je juist deze vrienden koesteren. Oude vrienden, wees er zuinig op, want vooral degenen die jou al heel lang kennen, zijn je beste pedagogen.'

Zo is dat.


Definities

Ik las de roman 'Rachel of het mysterie van de liefde' van Geert Kimpen. een roman over de liefde, diverse aspecten van de liefde. boeiend. over Christenen en Joden, en over hoe die over de liefde denken. ik citeer een aantal zinnen die me troffen in het boek.

'Je zielsverwant is de persoon in wie je dezelfde levensmissie herkent. Iemand die dezelfde dromen deelt over de toekomst, zowel voor zichzelf als de wereld. Als je iemands idealen herkent, en opgewonden wordt als je er met hem over praat, en het lijkt alsof je een leven lang daar met hem over door kunt praten, dan is die je zielsverwant.'

Herkenbaar. en toch eerder een enge definitie over het begrip 'zielsverwant'. want er zijn zoveel mensen. zoveel ontmoetingen. misschien is de volgende gedachte wel 'breder' en dus 'juister'?

'Als alles één was, (...), als werkelijk alle zielen in de bron één waren, was dan uiteindelijk niet iedereen je zielsverwant? Waren niet alle mensen die je ontmoette, een kans om nieuwe facetten van jezelf te ontdekken, en kon je dan niet van meerdere mensen intens houden? Was niet elke liefdesrelatie, hoe groot of hoe klein, een facet van de ultieme liefdesrelatie tussen God en zijn bruid?'

Helemaal 'nieuw' is wel de gedachtegang achter volgend citaat...

'Denk jij dat je van twee mensen tegelijkertijd kunt houden?'
'Ja', zei hij na een lange stilte. 'Ik denk dat dat kan. Ik denk dat het leven soms zo chaotisch is dat er op hetzelfde moment twee mensen in je leven kunnen komen, die je alle twee iets te brengen hebben, wat je nodig hebt en voor wie jij iets hebt wat zij nodig hebben. Het is ingewikkeld als dat gebeurt, tenzij ze alle twee willen inzien dat wat je met de ene hebt iets totaal anders is dan wat je met de andere hebt. Maar wanneer je met alle twee seks hebt dan moeten ze wel heel veel van je houden willen ze elkaars bestaan dulden...'

Onvoorwaardelijke liefde, wordt dat ook wel genoemd. hoeveel mensen zijn daar werkelijk toe in staat? ik vraag het me af.

Missen

Een hele avond getekend. gevoelens vatten in lijnen. Zoeken in wit en zwart. Door dik en dun. Tot ook mijn vingers lijnen droegen. Zwart. Bij de gele gloed van het hete vuur. Op de achtergrond een mantra. Steeds maar weer hetzelfde missen.

'Missen is
heelheid
missen',
schreef ik ooit,
in een ver verleden.

Hoe word je heel?
Hoe stopt
missen?

Ooit.
Nooit.

I told you to be patient
I told you to be fine
I told you to be balanced
I told you to be kind

Luister hier


Verklaring

Liefde.
Platonisch.
Van ziel tot ziel.

'I need no soft lights to enchant me.
If you'll only grant me the right
To hold you ever so tight
And to feel in the night the nearness of you.'

woorden en muziek van Norah Jones

luister hier


Liefde van de ziel

Ik lees het boek 'Liefde van de ziel' van Sanaya Roman. Het is bijzonder. Zet in beweging. Op een yinne manier. Net wat ik nodig heb.

Of de ziel al dan niet bestaat, laat ik in het midden. Maar mocht het zo zijn, dan toont dit boek je een weg om ziel en persoonlijkheid zoveel mogelijk met mekaar te laten versmelten en te handelen vanuit je hart. Met een Liefde te groot voor woorden.

Een citaat. 'Onderzoek of de wijze waarop je mensen ervaart verandert nadat je met je ziel bent versmolten. Wellicht merk je dat je je hart meer opent en op nieuwe manieren je liefde tot expressie brengt. Misschien kun je liefdevol reageren in plaats van defensief of bang. Misschien verandert het gespreksonderwerp of de energie tussen jullie op een positieve manier. Wellicht merk je dat je perspectief verandert van gericht zijn op jezelf en jouw leven naar een toenemend gewaarzijn van welke invloed jouw handelingen op anderen hebben. Wellicht merk je dat je meer compassie en zorg voelt jegens anderen. Wellicht ben je meer bereid tot luisteren en ben je er minder op gebrand dat dingen speciaal op jouw manier moeten, waarmee je vrede boven conflict verkiest. Je kunt een wijze, rijpe liefde verkiezen die meer de ziel van mensen dient dan hun persoonlijkheid.'

Ik leer bij over het onderscheid tussen ziel en persoonlijkheid en hoe je je kunt verbinden met de ziel van een ander. een zielvolle verbinding. Zo lees ik ergens: 'Als je een verbinding maakt met de ziel van anderen, is het gemakkelijker hun ziel te respecteren in plaats van te worden beïnvloed door de wensen van hun persoonlijkheid'. De éne positieve affirmatie na de andere passeren mijn blik en mijn hart. Ze treffen. Ze raken. Ze transformeren me.


De kunst van het ontvangen

In de Liefde is er niets te willen.
Enkel te schenken.
En te ontvangen.


Missen

'missen is
heelheid missen'

Dat schreef ik eens. Lang geleden. Waarom hebben mensen mekaar nodig? Waarom mis ik jou als je er niet bent? Wat mis ik dan? En wat zegt dat over mezelf? Wat ik mis in jou is wat ik mis in mezelf. Jou missen daagt me uit om zelf heel te worden. Om op zoek te gaan naar kiemen in mezelf die nog niet tot volle wasdom konden komen. Elke keer ik iets of iemand mis, kijk ik in mezelf. En net daarom heb ik je nodig. Om mezelf scherper te kunnen zien. Om mezelf te worden. Te zijn.

Zou het kunnen dat het de bedoeling is dat we 'misseloos' worden? 'Onthecht', zoals de boeddhisten zeggen. 'Onafhankelijk', zoals wij dat als geïndividualiseerde westerlingen benoemen. Alles kan, zolang ik maar niet afhankelijk ben van jou. Want dat zou betekenen dat mijn geluk afhangt van het jouwe. En het jouwe van dat van mij. Stél je voor!

En toch is het zo. Voor mij toch. We zijn immers verbonden. Als jij gelukkig bent, ben ik blij. Als jij ongelukkig bent, surf ik met je mee. Het is een dunne scheidingslijn. De grens tussen afhankelijk en onafhankelijk, tussen gehecht en onthecht, tussen symbiose en synergie. En ook tussen intimiteit en afstand, tussen verbinden en verlaten, tussen blijven en scheiden. Over scheiden gesproken. Is er überhaupt wel een scheidingslijn? Een grens? Of bestaat er enkel maar een soort van continuüm? Een dynamisch evenwicht dat fluctueert in ruimte en tijd. Een evenwicht dat soms overhelt naar links en soms naar rechts. Soms naar mij. Soms naar jou. Een onvoorspelbaar en dus boeiend samenspel tussen jou en mij met in de weegschaal onze kwetsuren, onze beperkingen en onze verschillen. Naar mijn gevoel rest er ons maar één grote uitdaging. De herontdekking van ons evenwicht. Altijd maar weer opnieuw. Dag na dag na dag.

Ik herinner me plots een boek dat ik ooit las. Gelukkig neem ik notities. Soms. Als het de moeite waard is. Even zoeken op mijn harde schijf naar wat treffende citaten uit het boek 'Blijven of weggaan' van Wais en Schellenberg. Hier zijn ze. Afstoffen bleek niet nodig.

• 'De tegenpool van scheiding en afstand is intimiteit. ‘Tegenpool’ niet in de zin van ‘of het een, of het ander’, maar in de zin van een spanningsboog: afstand en intimiteit zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.'
• 'Een tijdelijk gescheiden-zijn in de vorm van een dergelijke afzondering of doordat beide partners even hun eigen weg gaan, betekent niet het tegenovergestelde van een liefdevolle verbintenis. Het is, juist doordat de ander als individu wordt gezien, een van haar kenmerken. Als ik de ander als autonoom individu kan en wil zien, moet ik niet voortdurend alles van hem willen weten. Het individu is per slot van rekening altijd een mysterieus, ander wezen. Liefde zal dit erkennen, het is zelfs een van haar uitgangspunten. De ononderbroken aanraking kan daarentegen ontaarden in een controle en zal vervolgens leiden tot datgene wat we juist niet willen: het verlies van de partner. Deze zal in eerste instantie innerlijk ‘onderduiken’, maar in een later stadium ook uiterlijk.'
• 'Liefde wordt gevoed door de wisselwerking tussen intimiteit en afstand. Ieder mens heeft andere grenzen en moet de ruimte krijgen om daarnaar te handelen.'
• 'De intieme -zielsmatige en lichamelijke- aanraking vereist een zekere mate van afstand, van waaruit we de ander tegemoet kunnen treden om daarna weer afstand te kunnen nemen.'
• 'Het wezen van de intieme ontmoeting is echter, zoals elk geluk, het moment. Ze vraagt om afscheid en afstand. Niet om een definitieve scheiding. Ze wil het moment van verbondenheid opnieuw beleven. Maar daartoe moet ze af en toe vrijuit kunnen ademen.'

Je leest het. En voelt het. Ademruimte is essentieel. En ook contact. Intimiteit. Aanraking. Trek die twee dingen vooral niet uit mekaar. Denk niet in tegengestelden. Het is niet het één of het ander. Het is een 'en'-verhaal. De medaille, weet je wel? Het is een oud weten. Dat elke medaille twee kanten heeft. En dat je die twee kanten niet kan scheiden van mekaar. Zo ook met yin en yang. Geen yin zonder yang. Geen yang zonder yin. Kijk maar naar het symbool. Het zou uiteenvallen. Hier en nu.

Polariteiten ruimen plaats voor eenheid. Uitersten voor evenwicht. Dynamisch. In beweging. Zoals het leven zelf. Uitzetten en inkrimpen. Contact en ademruimte. Intimiteit en afstand. Vast en los.
 
'val,
ik vang je op.
vlieg,
ik laat je los.'

Ook dat schreef ik toen al.
 

Soul

'We share the same soul...'

Jack Johnson, lyrics form the song 'Angel'


Beethoven

'Copying Beethoven', film over een man die de woorden van God omzet in muzieknoten. Anna Holtz, zijn assistente, voelt zijn muziek aan, als was ze zijn zielsverwant. Een prachtige film over stilte, muziek, zielsverwantschap en Liefde. 
De moeite.

Anna: You're telling me that I must find the silence in myself so I can hear the music?
Ludwig: Yes, silence is the key. The silence between the notes. When that silence envelops you, then your soul can sing.


Vorm

'Onvoorwaardelijke liefde schrijft geen specifieke vorm voor.'

Byron Katie


Even

Je droomt het
Je gelooft het

En ineens
overkomt het je

Zomaar word je
erop getrakteerd

Alles glanst
Alles zingt

Even is
het de hemel op aarde

Even proef je
de eeuwigheid

Gedicht van H. Bouma en E. Dessens, uit 'Zolang er de vriendschap is'


Grâce à l'autre

Heel worden. Compleet. Als je het gemiddelde liefdesliedje mag geloven kan dat alleen maar via de ontmoeting met de partner van je dromen. Wanneer yin en yang samenkomen. Versmelten in symbiose. Byron Katie beweert echter van niet. En ik volg haar helemaal. De ontmoeting met de ander nodigt je uit om zelf 'heel' te worden. Opnieuw op zoek te gaan naar je eigen innerlijke evenwicht tussen yin en yang. De ontmoeting met de ander herinnert je eraan hoe het voelt om in balans te zijn. Heel. De ander fungeert simpelweg als spiegel. Je ziet jezelf weerspiegeld in de ogen van de ander. Verliefd zijn op de ander is dus niets anders dan verliefd zijn op jezelf. Wie je in essentie bent. En daar heb je in principe niemand voor nodig. Enkel jezelf. De ander maakt gewoon iets wakker. Diep vanbinnen. Hij nodigt je uit om te groeien. In de richting van een evenwicht tussen jouw 'yinne' en 'yange' kwaliteiten.

Hetzelfde met een conflict. Ook dat is niets meer of minder dan een uitnodiging om te groeien. Op die manier kan elk conflict dus betekenisvol worden. Daarom is het raadzaam om er zorgvuldig mee om te gaan. Om de boodschap in de fles te ontcijferen. Ook al is dat niet altijd even evident. Maar ook daar kan de ander je mee helpen. Of beter gezegd, kan jij de ander helpen. Door te dragen en verdragen. Door te zorgen en verzorgen. Door te blijven en verblijven. In de eerste plaats bij jezelf. En ook bij de ander. Door oprecht en eerlijk te zijn met jezelf. En met de ander. Door zacht en zorgvuldig op zoek te gaan naar jouw blinde vlekken. Je gekke gedachtenkronkels. Je vreemde vooroordelen. Door liefdevol aanwezig te zijn en trouw te blijven aan jezelf. Zonder masker. In volle vertrouwen. Ook al is het pad oneffen. Loopt het moeizaam. Hobbelig. Bergop.

En zo maak je jezelf compleet. Help je mekaar om compleet te worden. Elk voor zich weliswaar. Maar wel dankzij de ander. En natuurlijk voel je je in een staat van euforie als je verliefd wordt. Want de kans van je leven bood zich net aan. Om jezelf te vinden in de ander. Na een fase van versmachtende versmelting, van jezelf verliezen in de ander, van zotte intense symbiose, idiote emotionele afhankelijkheid en gekmakende verslavende aantrekkingskracht.

You drive me crazy. 

Niets mis mee. Integendeel zelfs. Je voelt het leven bruisen. In en rond je. Je geniet van de intensiteit. Van het red-bull effect dat de ander op je heeft. Maar wat daarna volgt is zoveel boeiender. Gewichtiger. Essentiëler. Het daagt je uit op alle terreinen. Het zorgt voor éénwording, diep in jezelf. En vervolgens ontstaat er een wonderlijke optelsom waarin één plus één meer is dan twee. Synergie heet dat ook wel. Twee geïndividueerde zielen die zich uit vrije wil met mekaar verbinden. Vuurwerk en magie vallen hen ten deel.

Jezelf vinden in de ander. Dankzij de ander. Grâce à l'autre. Waag jij je aan het avontuur? Dapper als je bent? Of durf je dat niet? Houdt je persoonlijkheid, gevormd en misvormd door je opvoeding en je ervaringen, je tegen? En blijf je hervallen in diepe voren, oude patronen en rigiede gedachtensporen. Of kies je een ander pad? Neem je jezelf kritisch onder de loep. Onderzoek je je gekke gedachten en vertrouwde overtuigingen. In volledige overgave. Zielvol. Zielskrachtig. Zielsgestuurd. Want de ziel wil ook wat. De ziel wil aan het roer staan. En de persoonlijkheid vooruit stuwen. Naar waar die wezen moet.

Laat je je leiden door je hoofd? Of geef je je over aan je ziel? De keuze is aan jou. 

'Romantische liefde is het verhaal dat je iemand anders nodig hebt om jou compleet te maken. Het is een volkomen onzinnig verhaal. Mijn ervaring is dat ik niemand nodig heb om mij compleet te maken. Zodra ik dat besef maakt iedereen me compleet'.

citaat van Byron Katie, uit 'Ik heb je liefde nodig, is dat waar?' 


Raadselachtig

'It is not inertia alone that is responsible for human relationships repeating themselves from case to case, indescribably monotonous and unrenewed. It is shyness before any sort of new unforseeable experience with which one does not think oneself able to cope. But only someone who is ready for everything, who excludes nothing, not even the most enigmatable will live the relation to another as something alive.'

Rainer Maria Rilke


Thuiskomen

reizen
door de tijd.
op zoek
naar jezelf
in de ander.
je hart voelen.
je gevoel volgen.
jezelf vinden
in de ander.
reizen
door het leven.

Of, naar Dido:

We’ve been circling through time
We’re coming down to land tonight
The wait is over and now it’s easy
Everything is fine


Onvoorwaardelijk is het kernwoord

'Onvoorwaardelijke liefde is niet gebonden aan man of vrouw zijn, maar aan een ziel. Onvoorwaardelijke liefde heeft geen labels van jong of oud, rijk of arm, man of vrouw. Onvoorwaardelijke liefde gaat aan alles voorbij. Ik begrijp dat dat verwarrend kan zijn. Maar deze verwarring heeft te maken met wat jou tijdens je opvoeding en door je omgeving is aangeleerd, door de eeuwen heen. Deze opvattingen over hoe en wat je mag lief hebben, heeft te maken met angst. Velen zijn bang voor echte liefde.'

Uit 'Sleutels naar eenheid' van 'De Andere Jij'


Het begint bij Plato

Symposium. Feest. een bundel van Plato waarin Socrates gesprekken over liefde voert met zijn vrienden en minnaars.

'Wanneer nu iemand juist die helft van zichzelf tegenkomt, op dat moment worden ze op een werkelijk onvoorstelbare manier overweldigd door gevoelens van vriendschap, vertrouwdheid en liefde. Ze willen geen seconde meer van elkaar 'scheiden', zoals wij dat noemen. Dat zijn de mensen die hun hele leven met elkaar doorbrengen en die niet eens zouden kunnen zeggen wat ze van elkaar verwachten.'

Plato, in een vertaling van Gerard Koolschijn